Ana içeriğe atla

Sonunda

Sonunda başladım. Uzun süredir beklettiğim, ertelediğim, acaba dediğim şey de .. Bugün ertelemeden anında yazmak için ilk adımı atmak dı benimki.. Ama kızgın ama kırgın ama herşey için. Sesli düşünmek gibi.. Kendi kendine konuşmak gibi..

Rast gele bana  ..
Etiketler:

Yorumlar

  1. Aslısın27 Kasım 2011 16:29

    heyyyy süperrrrr, artık yaz ama tependeyim ona göre vilim.

    YanıtlaSil
  2. Onlyvili27 Kasım 2011 16:36

    :)) Teşekkur ederim .. Sen tepemde olduktan sonra ne hoş..

    YanıtlaSil
  3. Aslısın27 Kasım 2011 16:53

    tependen bakarımm

    YanıtlaSil
  4. Onlyvili27 Kasım 2011 17:02

    Evet bikom Hoş ca gordum sizi.. Bende aklindakilerini buraya dokenlerden olacagim .. hepsini olmasa da ara ara yapabilecegim en azindan ..

    YanıtlaSil
  5. mehbup27 Kasım 2011 17:22

    vayy hadi canım:))) (kelime doğrulamayı kaldır)

    YanıtlaSil
  6. Onlyvili27 Kasım 2011 17:40

    :) esekkurler Mehbup um :) ( Nerden kaldiracagim ? )

    YanıtlaSil
  7. mehbup27 Kasım 2011 18:44

    Ayarlar-Yorumlara gel
    Yorum denetleme devre dışı bırak

    YanıtlaSil
  8. mehbup27 Kasım 2011 18:45

    Bir de yorumlar sayfasında blogunun saatini ayarla:) öperim

    YanıtlaSil
  9. mehbup27 Kasım 2011 19:03

    Tebriklerrr:D

    YanıtlaSil
  10. Onlyvili27 Kasım 2011 19:09

    Canim ellerine saglık esas senin.Tesekkur ederim :)

    YanıtlaSil
  11. vişnap24 Aralık 2011 21:06

    Onlyim yaşasın çok sevindim çokkk hayırlı olsun tebriklerr .Öpürem seni kocaman kocaman :)
    Aslımsınım bana da tepemden baksana :) Mehbupum seni görünce çok mutlu oluyorum canım benim , bikomoko merhaba selamlar

    YanıtlaSil
  12. Onlyvili24 Aralık 2011 21:51

    Vişnelim Hoş geldin buraya. Tesekkur ederim canım benim

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yürüdükçe

Her şey üstüne üstüne gelmeye başladığında, bütün cümleler beyninin içinde dörtnala koşmaya başladığında . Ve bazen ne kadar çaresiz kalsan da .. Bir adım geri çekilip fotoğrafı görmek gerekiyor belki de.   Ve işte böyle zamanlar da, beynimdeki çekmeceleri düzenlemek yada fotoğrafa doğru bakmak için yürüyorum .   Fasulyenin nasıl piştiğini düşünüyorum.  Yapmak zorunda olduklarınız ile  yapmak istedikleriniz... Yapmak istediklerini yaşa ! demek bazen çok kolay . Yaşamınızı devam ettirmek için katlanmak zorunda olduğumuz şeyler olduğu sürece ve sadece aracı amaç haline getirmediğim sürece ... yürüdüğüm yolda ilerlemek için katlanıyorum/z.  Yürüdükçe sanki her şeyi ardımda bırakarak  uzaklaşıyorum  ..  Kulağımda notalar ayağımda rahat ayakkabı.. Her adımda sanki hafifliyor.. üstümden yavaş yavaş akıp gidiyor..camdan süzülen su damlası gibi.  Hayata, kafamı kaldırıp bakmaya başlıyorum .  Görmediğim,fark etmediğim şeyleri fark ediyorum. Çözmem gereken yada kafamdakiler
4 yorum
Devamı

Her karanlığın bir aydınlık çıkışı var.

  İnstagramda eski postlarımdan birine bu cümleyi kurmuşum.  "Her karanlığın bir aydınlık çıkışı var. " Hepimizin bildiği, ama o karanlıklarda kaldığımız zamanlarda çok da aklımıza getiremediğimiz bir şey aslında  2020 aslında evrensel olarak da olsa karanlık bir yıl yaşanıyor. Umarım bu durum katlanarak devam etmez.   Kişisel hayatlarımızda karanlık tünellere girdiğimiz durumlarda bocalayıp asla bitmeyecek gibi gelen duygular sarıyor.  Şu fotoğrafa baktıkça,  aslında biraz da böyle davrandığımı fark ettim. Yolun başında tedirgin olup korktuğum,  şöyle bir yola / sürece bakıp bekleyip nasıl ilerlerim diye kontrol ettiğim ve önce minik adımlarla sonra el yordamı ile ilerlediğim. Düşeceğimi bile bile bazı yerlerden koşarak da ilerlediğim  ( evet düşeceğini bile bile.. İnsan düşmeden düşmemesi gerektiğini anlamıyor bazen. ) Yanımda birinin olması insana daha güç veren şey  ( yeni öğrendim bunu, öyleymiş)  ama bunlar nadir olan şeyler. O zaman korkularınız daha aşılabilir oluyorm
Yorum Gönder
Devamı

Fabrika ayarlarına dönmek

Hayat! Asla dediğiniz şeyleri yaptırıyor 5 yıllık bir yoldan dönüp kendi yoluma devam ediyorum. Bir umutla çıktığınız yolda yalnız olmadığınızı sanarak çıkıp aslında tek yürüdüğünüzü farkederek bir durup bakıyorsunuz ardınıza ve geldiğiniz noktaya. Güzel anıların yanında kırıklıklarıyla kaldığınızda ve kendinizden de uzaklaştığınızı gördüğünüzde bir durup önünüze bakmak gerekiyor. Karşılıklı olarak aslında ne kadar değişime uğradığınızı fark ettiğinizde bir çemberin dışına çıkmak lazım. İki iyi insan olabiliriz, ama bir yolda yürüyemediğimiz gerçeğini görene kadar. Acabalarınız kalmadığında hala o noktada durmak artık, önce kendinize ihanet oluyor. Oysa şuraya ne kadar çok şey yazasım vardı. Demek, sakin bir liman gibi durulmuşum. Fabrika ayarlarıma dönerek kırılan yerlerimi sararak devam etmek lazım. Eski yoldan yeni umut ve yaşanacaklara... Bulurum yolunu https://youtu.be/hGib7cIrKqk Fotoğraf: Adapazarı Kayalar mevkii
Yorum Gönder
Devamı